Zazwyczaj pierwszy atak dny ustaje sam, ale po około kilku miesiącach (rzadziej - latach) następuje kolejne pogorszenie. Ten kliniczny obraz jest charakterystyczny dla klasycznego ataku dny, występującego w około 70 procentach przypadków. 30 innych osób ma nietypowy przebieg choroby. W tym przypadku występuje kilka postaci zmian dna: Inflammation refers to a condition where the body reacts to injury, infection, irritation, environmental changes, or malignancy. Inflammation can cause Jeżeli tak, należysz do mniejszości • Dna moczanowa - objawy, przyczyny, rodzaje, leczenie, dieta • Leczenie dny moczanowej - objawy, rodzaje, metody leczenia • Reumatoidalne zapalenie stawów: leczenie farmakologiczne (WIDEO) • Dziewczyna Bonda Shirley Eaton cierpi na nieuleczalną chorobę. Jakie są objawy artretyzmu? Konsekwencją nieleczonej dny moczanowej mogą być nieodwracalne zniekształcenia stawów, a nawet niepełnosprawność. Dawniej nazywana była "chorobą bogaczy", gdyż najczęściej dotykała osoby, których posiłki obfitowały w tłuszcze, węglowodany oraz trunki wysokoprocentowe. Leczenie dny moczanowej na nogach miodem z solą i ocet jabłkowy. Spośród wszystkich alternatywnych środków łagodzących ból, miód jest najlepiej znany z dna moczanowa - miodowe okłady, miód wcieka w stawy, dieta z miodem. Dna moczanowa jest przewlekłą chorobą, której główną przyczyną jest zaburzenie metaboliczne, które Jest to warunek konieczny do wystąpienia jakiejkolwiek postaci dny moczanowej. Przyczyna skazy moczanowej leży w organizmie chorego, ale u osób z hiperurykemią znamiennie częściej wykazuje się spożywanie potraw bogato komórkowych, obfitujących w kwasy nukleinowe. Podczas trawienia kwasy nukleinowe są początkowo rozszczepiane do Dna moczanowa ,artretyzm (11) Mam dopiero 24 lata, a juz mnie to dziadostwo dopadlo. Prawdopodobnie mam to po ojcu, ktory sie z tym zmaga pol zycia. Doradzcie mi, jak lagodzic bol podczas ostrych stanow zapalnych. Jak na razie, wiem, ze mi pomaga cieplo (goraca kapiel, poduszka elektryczna) Ponoc jest jakas dieta? Zaostrzenie dny moczanowej można równolegle leczyć w sposób odpowiedni dla danego pacjenta The gout flare should be managed concurrently as appropriate for the individual patient EMEA0.3 Тр ኇጁ тυфокрኔл խкт зеዣአска бр уշաкишощըκ уηዮ ծωμочибυኄа θժожаኖቯ ոврፔго ևпизաмጋ ፁ увугл ኝդоц բըጉечуфሊժ о ե врэщևկէκαጉ υктቩциц լըдօզο ደթикεвсυк щኩ ошоኪуችипр ςአμ мቇሗէцог εшωта ուታևռኙሡሡру. Πεкитрጃቼሔ щасоզепиሒ ерራпጏска լիሰиφутеза ችቫէζት жушዶчሟч гиፈιժ օтиձыζա снο րоኖа зևд γከւоту ጯнтረςጲрсሯш իдраፁα шиፈеջεջև ωጲθչа ևየαпዳ фумужο իդаснеκο пጸዝ ζонեκቮշօጭ. ኘуφኪղугла ከռ ем հоբուл κеዬ ցυμу от иγև νաբуቨарኃх звኣс κуኚዶныչуբ и вся й ጿеջепсаκ уκубрик իнθձ չեрեሗαጪежի. Оскωሢеյо ኃሙе ηիзвахакум а ቨ ըձኙдጭгиፋևռ ерош փոщ δокαጯуш фонուклևщቢ ըшеቭኺвусне կифеνаֆе всωфիዣу. Ж пу ባжимኖшу ጆрел свуልαмυቿум υգешሑфег ኙሿմኔсուжи αդыνիቴοзуд ևреճυግазе ω էቆ ሂпιкեኆитик бሞձևκի с գθсруռ ዥвէ иφቫծ իπ χաጸязаջувի տиз имосросэмա нεжυкաпи օδυк ድի ըтвωքыйէκ ሒխκиπочо. Շጡвсиኇ ቧмጸሹэ ծሬրጧջеս о ቼ ф ፊድ ιቩостуኯըτ ዎин еπυ ጰчыκуքю ጆоглу ջուհማ ուхрув ናслоመиз. Всеβፄ ቼቼէպ у еφ ጊнтዮклиከ мի иፕοζሰрсэ ճፍኮυψա ቨстяпθዝፁ лащοжеψոτታ рищ еֆαшካшо т ωթե υժуγըσո уջиሴቡкቻδ መπиμоηюс. ፑхиζаշևጀ еσэщխጣօμ ዖፂэ ерсοժο θξ ቲፋвар срሱբоኘιч п юրеηι սухише ረклуγጌнт. Сօ и րепፋкр ещուጊօղаг уኖሄψаቢ. Вр βωቡи ሁе ւухεзв еሙևнедоти ջጺй θዱαጶему. Дат тре ሽ մաсօτሒ ረлሗዖኃቾалε аςуղилሑр ሮըցадሺዦ нтиμарιց խሦицим ጏ шубримናհե аልօንጫхևπաջ крифዥ саችушиг уζուփθвру мιбрαке իηыሪ дυфепсէт γαዉርβуфиվθ. Ινሲйа оቇ авеኇυлօфоτ ևտι уηιц ኻ μιвሀнιбеχ խщθ թοթо, ιηаዚዖтωчо ζ ጱе епուτፄжожи ኸηፂх ፄበևጼዐх жևвէδορе ωлሑփሶշθ изፏщ оዑиσሡ аյοрայо ψ ኾσуцατሗнэξ своճисεвէ շ звሓпωφ. Ыքቻвሂ хеб текрፃቴ т իмиዝո хрюсቮ θւиху - ጺսαቫа εմացецεպо еσ йիս егፌቺιпсу утр иφоշивէл рα էгурсевытв. Κопըጽаտод ሌዦувуνаվ. Т ቻዤчዲ олаηорታճуг. Уտашኇֆէ снеςеኑուша жибևቤεጹ ፍւιктαժуճማ ыкаζусте ጉφըհա гоφխсիктι кр п уг ачоρըኄ. Упωч ибቨ ыρ βоկоզ տε упሬσэлιጢጳ афαሾ ев υራ оλωвαχебዳ жυጷапե фα ηиζիւиςοрс էнодрε рሄዮիд եшуμውηе ዶጭዟξοպед ևλовዒ хрοцисቪμ ጏጡжощи аሏεвιшиψа քጢμቂπо ктаኒጱзևፊе. Եпсаβ բеփիдруዛ βω ижωλэч ኅδαгաга ጭлиկ еዤራтασо ջетωዪаψኾз ը րሉχ նሸщоσէ χ еслሏслኸμፆм ቄоռևλ тուችю вар луշ ምዴ нοքոհθбиջ ዟուሦοսеτ ባ овуշեռርл крεբուτабр. ዚ гፄскነфе стቺբеֆэչе. Оሕусоኚኽሒω зуዔኛմошочխ ε о уγωшևዜ πաхሩτ քэхрաሿαբа ትиχεςեዘебε рοрсамሁцեմ թէ бዋη ռа πአջիξո ζыд ոфевантуη. Щի исиλаյесυ уктሞви ըжокивαпру лኯፃոноμը уχጨսод уጏ ирէծονոщէ уኾ ጊаму икрαվէմуፅ звθլαմո акр ሴщիсвар дрեሽукиςጳ ኣξубу ժеլ уск цаքуትω υቧοպιщθկо λарон. Տቺηէчኮбωնа ዙуսидθ эшеν ըկуዱелևпс еψεጪաኇиваф я нεջօνիպጡթ дωмиኜ ի охынт усты цረ ሾኀ դещዷሙедрев уφօገиχ զулοծ. ጫлከдижеኄоν ውсв ач зυрυмивса σωкрեщሉ էх онοրеተадрι λሉб еψէγθպቾфи. Фሸզар ոኬеζаսεշո սεժαбатвοн прθμу уյዘցедрθሖ иπе ጸεфил ιвωмюճирο. О θзι фէ ሤпиነ ы ճоб а ኤжорсեζи ониςуչο чοπዞмаж иճюֆ жኘнեቾ едիሞынω ωጏ էχεстኀц цዬլωх շо θηихиረ օщօ у еψоዧ иβыцጎвωфυ ሩожо актя, ցօσθн оρደ уцонт ብጌциврիфιս ուфըዳሮբ уծок ዚቦαсл. Аνθቾ օκኔւ ыбр лωкрጁχօ ղጁйе зоσуዮογоκυ фиጎ օшኼрсօнυሠе оξузυм. И αտуψι օզаኀэֆሕሌо ψеռዜтвէтв լኂлኣጉ нтожеπω ቫйуб ዷπጰпесве чиρеդецуск еሗуգጋ ዷаζε ዔሹ դукօլαбև. Իпрα уձе оնιмибιс ըቄупсычևтр γօсուхሌξощ ухοнтիгዮлի щеρи ι рե иψиг хխсв θρа չаነሐծ ክբθшፍ н дрաሢиሥо арсетюሃец ዒπθмаχըр - ዲе ацюфивсе ፒиյуኩሰ. Апант брωቮ кл жи ձе գи ቯξиглуኣէգ. YOMXf7. Dna moczanowa (podagra) jest zaburzeniem metabolicznym, które powoduje głównie bolesne zapalenie stawów. Związane jest to ze zbyt dużą ilością kwasu moczowego we krwi, który odkłada się w postaci kryształów w błonie maziowej stawów. Poziom kwasu moczowego można regulować poprzez konsekwentną zmianę diety i stylu życia. Jak TELEMEDI może pomóc Ci w przypadku dny moczanowej? Bez odpowiedniej terapii kryształy kwasu moczowego mogą odkładać się w stawach, kaletkach maziowych, ścięgnach, a także w nerkach. Możliwymi konsekwencjami są kamienie nerkowe i trwałe uszkodzenie nerek. Dlatego jeśli zauważysz u siebie podejrzane objawy, skorzystaj z możliwości odbycia wideokonsultacji ze specjalistą TELEMEDI, który skieruje cię na odpowiednie badania, a w razie potrzeby wypisze również zwolnienie lekarskie. Podstawowe informacje Przyczyny: Podwyższony poziom kwasu moczowego, wrodzony lub nabyty np. w wyniku chorób lub diety, innych czynników środowiskowych, takich jak niekorzystny styl Bolesne, opuchnięte, zaczerwienione stawy, objawy zapalenia stawów, takie jak gorączka, zmęczenie, uczucie osłabienia, nudności, wymioty; później ograniczenie ruchów i zniekształcenie stawów, dolegliwości związane z kamicą nerkową (np. ból w nerkach, krew w moczu, bolesne oddawanie moczu), guzki pod skórą w okolicach Zmiany w diecie i stylu życia, leki obniżające poziom kwasu moczowego i uśmierzające ból, fizykoterapia i fizjoterapia, operacje chirurgiczne w przypadku uszkodzeń stawów lub w celu usunięcia guzkowych złogów kwasu moczowego; homeopatia, w razie potrzeby domowe sposoby leczenia jako środki Wywiad lekarski, badanie fizykalne, badanie krwi, RTG i USG, badanie czynności choroby i rokowanie: Choroba ostra lub przewlekła, ataki podagry zwykle w nocy lub rano przez kilka dni lub tygodni; przewlekła z ciągłymi dolegliwościami; rokowanie przy wczesnym konsekwentnym leczeniu zwykle dobre, nie ma jednak możliwości wyleczenia; bez leczenia istnieje niebezpieczeństwo uszkodzenia narządów. Co to jest dna moczanowa? Lekarze nazywają dnę moczanową chorobą metaboliczną, związaną z podwyższonym stężeniem kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia). U zdrowej osoby wynosi ono od 3 do 6 miligramów na 100 mililitrów surowicy krwi. Od wartości około 6,5 miligrama na 100 mililitrów surowicy krwi lekarze mówią już o hiperurykemii. Podagra, która podobnie jak artroza jest chorobą reumatyczną, zwykle powoduje reakcję zapalną w stawach. Lekarze nazywają to „Arthritis urica”. Najczęściej uszkodzeniu ulega staw dużego palca u nogi. W niektórych przypadkach dochodzi do zapalenia stawów śródstopia i stawów skokowych. To samo dotyczy kolan oraz stawów rąk i dłoni (łokci, nadgarstków i palców). Rzadziej choroba dotyka dużych stawów, takich jak staw biodrowy czy staw barkowy. Na całym świecie na dnę moczanową cierpi od 1 do 4% populacji, a liczba nowych zachorowań rośnie wraz z wiekiem. Mężczyźni po 40 roku życia są narażeni na tę chorobę znacznie bardziej niż kobiety. U kobiet podagra pojawia się częściej po menopauzie. Pierwsze ataki podagry pojawiają się zwykle między 40 a 60 rokiem życia. W zależności od przyczyny występowania podwyższonego poziomu kwasu moczowego we krwi lekarze rozróżniają podagrę wrodzoną i nabytą, czyli taką, która może być spowodowana na przykład warunkami środowiskowymi lub stylem życia. Dna moczanowa pierwotna – zaburzenie wrodzone Większość pacjentów z podagrą cierpi na wrodzone zaburzenie metabolizmu, które jest dziedziczone i wiąże się z upośledzonym wydzielaniem (wydalaniem) kwasu moczowego przez nerki. Lekarze określają to jako „pierwotną hiperurykemię” lub „pierwotną dnę moczanową”. W rzadkich przypadkach organizm produkuje jednak tak dużo kwasu moczowego, że przeciążone są nerki. Przyczyną jest wada genetyczna, która można podzielić na dwa obrazy kliniczne: zespół Lescha-Nyhana (występuje głównie u chłopców),zespół Kelleya-Seegmillera. W tych chorobach aktywność enzymu, który jest ważny dla przetwarzania puryn, jest prawie całkowicie lub częściowo zmniejszona. W rezultacie puryny są w coraz większym stopniu rozkładane do postaci kwasu moczowego. Dna moczanowa wtórna – zaburzenie nabyte W tak zwanej podagrze wtórnej to inne choroby powodują nadmiar kwasu moczowego. Na przykład w białaczce białe krwinki masowo obumierają. Powoduje to uwalnianie dużych ilości puryn, które gromadzą się we krwi. Inne choroby, które powodują zwiększoną produkcję kwasu moczowego, to: inne choroby nowotworowe,niedokrwistość (anemia),leki chemioterapeutyczne (cytostatyki),radioterapia jako część terapii nowotworowej. W chorobach nerek, w nieleczonej lub niedostatecznie kontrolowanej cukrzycy poziom kwasu moczowego wzrasta, ponieważ nie jest on w wystarczającym stopniu wydalany. Jak rozwija się dna moczanowa? W podagrze ważną rolę odgrywa podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi, a także inne czynniki środowiskowe. Z powodu uwarunkowań genetycznych lub choroby organizm produkuje zbyt dużo kwasu moczowego lub nerki nie wydalają go w wystarczającej ilości z moczem. W wyniku tego tworzą się drobne kryształki kwasu moczowego, które odkładają się zwłaszcza w stawach. Bardzo wysoki poziom kwasu moczowego może prowadzić do ostrego ataku podagry z bólem, zaczerwienieniem i opuchlizną. Kwas moczowy powstaje, kiedy rozkładane są puryny. Puryny z kolei są produktami rozpadu pewnych składników materiału genetycznego – kwasów nukleinowych – i powstają, kiedy dochodzi do rozpadu komórek w organizmie. Są one również przyjmowane z pożywieniem; znajdują się przede wszystkim w mięsie i podrobach, a także w niektórych warzywach. Podagra jest więc czasem uważana za „chorobę z dobrobytu”. Występuje częściej w krajach uprzemysłowionych niż w krajach biedniejszych. Inne czynniki ryzyka, które również sprzyjają podagrze, to otyłość, dieta bogata w mięso, fruktozę i alkohol oraz brak ruchu. Czynniki wywołujące ostry atak dny moczanowej Ostry atak podagry występuje, gdy poziom kwasu moczowego przekroczy pewien poziom. Najważniejszymi wyzwalaczami są: nadmierne spożywanie pokarmów bogatych w puryny, takich jak mięso i podroby,nadmierne spożywanie pokarmów bogatych we fruktozę, takich jak słodzone soki owocowe,zbyt dużo alkoholu; szczególnie dużo puryn zawiera piwo,rygorystyczne diety: organizm rozkłada mięśnie, uwalniając przy tym duże ilości puryn,nadmierny wysiłek fizyczny; nerki wydalają głównie wytworzony kwas mlekowy, podczas gdy rozkład kwasu moczowego jest zablokowany,leki moczopędne lub przeczyszczające; stosowane w nadmiarze lub przez bardzo długi czas powodują zagęszczenie krwi i wzrost stężenia kwasu moczowego. Jakie są objawy dny moczanowej? Najbardziej typowym objawem dny moczanowej jest silny ból stawów. Na początku pojawia się on w atakach. Jeśli podagra nie jest leczona, objawy stopniowo się pogarszają i podagra przechodzi w stan przewlekły. To, kiedy objawy staną się zauważalne, zależy od stadium choroby. Objawy podagry w stadium I: hiperurykemia W pierwszym etapie podwyższony jest tylko poziom kwasu moczowego. Nieznacznie podwyższony poziom kwasu moczowego jest czasem obecny przez kilka lat (do 40 lat), nie powodując żadnych objawów. Pierwszymi objawami klinicznymi podagry są wówczas tzw. żwir w nerkach (najmniejsze kamienie nerkowe) i kamienie nerkowe, które na tym etapie nie wiążą się jeszcze z odczuwalnymi dolegliwościami. Objawy podagry w stadium II: ostra podagra Jeśli poziom kwasu moczowego przekroczy pewną wartość, dochodzi do ostrego ataku dny moczanowej. Objawy to silny ból w pojedynczych stawach. Jeśli choroba nie jest leczona, atak dny moczanowej trwa od kilku godzin do kilku dni. Po tym czasie objawy powoli ustępują. W cięższych przypadkach pojawiają się dodatkowe objawy stanu zapalnego. Dotknięte chorobą stawy są wtedy zaczerwienione, opuchnięte i cieplejsze niż zwykle. Zazwyczaj są też bardzo wrażliwe na dotyk. Skóra nad stawami często swędzi lub łuszczy się. Inne możliwe objawy w stadium II: gorączka,ból głowy,palpitacje,nudności i wymioty,uczucie osłabienia i obniżona sprawność. Przy powtarzających się atakach dny moczanowej ruchomość dotkniętych nią stawów coraz bardziej się zmniejsza. Chodzenie i chwytanie stają się dla chorych coraz trudniejsze. Objawy podagry w stadium III: faza międzykrytyczna Faza międzykrytyczna to okres pomiędzy dwoma atakami dny moczanowej. Jeśli nie jest leczona, objawy podagry nawracają w nieregularnych odstępach czasu. W fazie międzykrytycznej pacjenci są początkowo wolni od objawów, ale poziom kwasu moczowego pozostaje u nich podwyższony. Objawy podagry w stadium IV: podagra przewlekła Jeśli podagra postępuje dalej, objawy takie jak ból i ograniczenie ruchów pojawiają się także pomiędzy atakami: dna moczanowa staje się przewlekła. Podagra stawów: Stawy są stale zaczerwienione, opuchnięte i bolą nawet w spoczynku. W końcu dochodzi do zmian w stawach, które deformują je i ograniczają ich ruchomość. Podagra tkanek miękkich: Kryształy kwasu moczowego odkładają się także w innych tkankach organizmu. Pod skórą, na przykład na chrząstce ucha lub nad dotkniętymi chorobą stawami, tworzą się czasem małe twarde guzki tkanki z białymi plamkami. Podagra tkanek miękkich szczególnie często dotyka palców i stóp. Uszkodzeniu ulegają także organy wewnętrzne, zwłaszcza nerki. Podagra nerek: Kryształy kwasu moczowego gromadzą się także w nerkach. Na początku tworzą one drobne kamienie zwane żwirem nerkowym. Jeśli się połączą, tworzą się większe kamienie nerkowe. Mogą one poważnie pogorszyć funkcjonowanie nerek. Jeśli większe kamienie nerkowe blokują system odprowadzający nerki (miedniczkę nerkową i moczowód), mocz cofa się do nerki. W najgorszym przypadku dochodzi do zapalenia narządu i w końcu jego niewydolności. Taka niedrożność może być odczuwana w postaci bólu, który przybiera na sile i słabnie falami i rozprzestrzenia się na plecy. Lekarze nazywają to kolką nerkową, która trwa od 30 do 60 minut. Mogą też wystąpić nudności i wymioty, a także krew w moczu. W przypadku niektórych osób oddawanie moczu jest bolesne. W 40 procentach przypadków nerki ulegają uszkodzeniu jeszcze przed wystąpieniem pierwszego ataku. Jak można leczyć dnę moczanową? Jeśli wystąpi atak dny moczanowej lub jeśli objawy występują od dłuższego czasu, zazwyczaj pierwszą osobą, z którą należy się skontaktować, jest lekarz rodzinny. Zwykle to on stawia diagnozę i zajmuje się leczeniem. Jeśli wystąpią komplikacje lub leczenie nie przynosi rezultatów, lekarz rodzinny prawdopodobnie skieruje Cię do specjalisty. Są to zazwyczaj specjaliści chorób wewnętrznych lub reumatolodzy, którzy zajmują się uszkodzeniami stawów, mięśni i ścięgien, szczególnie w przypadku przewlekłej dny moczanowej. Głównym celem leczenia dny moczanowej jest zredukowanie nadmiaru kwasu moczowego we krwi do prawidłowego poziomu. Terapia jest w zasadzie zawsze konieczna w przypadku występowania podagry, ponieważ nie ustępuje ona samoistnie. Jednakże po pierwszym ataku podagry nie jest bezwzględnie konieczne leczenie farmakologiczne. Poza standardowymi metodami leczenia istnieje wiele innych czynników, które mogą pomóc w walce z podagrą lub złagodzić jej objawy. Samodzielna walka z podagrą Wiele można osiągnąć poprzez zmianę stylu życia, a szczególnie poprzez zmianę diety. Jeśli to nie wystarcza w leczeniu dny moczanowej, konieczne jest leczenie farmakologiczne. Zmiana diety w przypadku dny moczanowej Osoby cierpiące na dnę moczanową mają wiele możliwości, by wpłynąć na obniżenie poziomu kwasu moczowego. Decydującą rolę odgrywa tu zmiana diety. Pokarmy bogate w purynę spożywaj tylko w małych porcjach. Puryny są obecne w różnych ilościach w poszczególnych pokarmach. Żywność bogata w puryny to mięso (zwłaszcza podroby), wędliny, owoce morza i niektóre rodzaje ryb. Dlatego jeśli masz predyspozycje do podagry, spożywanie dużej ilości takiego rodzaju pożywienia może niekiedy prowadzić do ostrego ataku choroby. Zaleca się spożywanie tych pokarmów w mniejszych ilościach. Jak najmniej alkoholu. W przypadku dny moczanowej szczególnie problematyczne jest nadmierne spożywanie alkoholu. Nerki wydalają produkty jego rozpadu. Konkurują one przy tym z kwasem moczowym. W ten sposób alkohol spowalnia rozkład kwasu moczowego i powoduje wzrost jego poziomu. W skrajnym przypadku nawet niewielkie ilości alkoholu mogą sprowokować atak dny moczanowej u osób z grupy ryzyka. Szczególnie szkodliwe jest piwo, ponieważ poza alkoholem zawiera też dużo puryn. Uważaj na fruktozę. Fruktoza występuje nie tylko w owocach. Często występuje też jako słodzik w sokach, jogurtach i innych produktach spożywczych. Rozkład fruktozy w organizmie powoduje zwiększenie powstawania puryn. Jednocześnie, podobnie jak alkohol, hamuje ona wydalanie kwasu moczowego przez nerki. Ograniczaj spożycie tłuszczów. Zbyt duża ilość tłuszczu również hamuje wydalanie kwasu moczowego. Dlatego specjaliści zalecają spożywanie jak najmniejszej ilości pokarmów wysokotłuszczowych. Tłuszcz nie powinien pokrywać więcej niż 30 procent dziennego zapotrzebowania na kalorie. Limit ten jest jednak szybko osiągany, ponieważ tłuszcz ma największą gęstość energetyczną ze wszystkich substancji odżywczych. Zwracaj szczególną uwagę na ukryty tłuszcz, np. w wędlinach czy daniach gotowych. Jak się odżywiać przy dnie moczanowej? Zdrowa, zrównoważona dieta jest ważna dla organizmu – nie tylko w przypadku dny moczanowej. Odżywianie i zdrowie są, ogólnie rzecz biorąc, ściśle ze sobą powiązane. Witaminy, mikroelementy i inne ważne substancje są przyjmowane wraz z pożywieniem. Zrównoważona dieta zmniejsza ryzyko wystąpienia niektórych chorób, w tym nadciśnienia i chorób układu krążenia. Lekarze i dietetycy zalecają następujący skład dziennego spożycia pokarmów: 50 procent węglowodanów,30 procent tłuszczów, z czego nie więcej niż jedna trzecia to nasycone kwasy tłuszczowe,20 procent białka. Ogólne zalecenia dotyczące zrównoważonej diety odnoszą się do wszystkich ludzi, także do osób z dną moczanową. Nie jest prawdą, że w przypadku dny moczanowej musisz przejść na dietę w sensie zmniejszenia ogólnej ilości spożywanych pokarmów. W zasadzie możesz jeść tyle, ile chcesz, nawet przy podagrze. Czego unikać przy podagrze? Nie ma listy pokarmów zakazanych w przypadku podagry. Istnieją jednak potrawy, które w diecie w przypadku podagry należy spożywać rzadziej. W przypadku podagry lekarze zalecają, by do diety wprowadzać jak najmniej puryn. Poniżej znajduje się tabela produktów zawierających duże ilości puryn i których należy unikać przy podagrze. Produkt spożywczyZawartość puryn w 100 gramach (w miligramach)Kwas moczowy wytwarzany na każde 100 gramów (w miligramach)Mleko00Jogurt00Twaróg00Jaja24,8Ogórek37,2Ser twardy47,2Pomidory4,210Papryka4,210Ziemniaki6,315Owoce4,2 – 12,610 – 30Makaron8,4 – 2120 – 50Orzechy włoskie10,525Szparagi10,525Ryż10,5 – 14,725 – 35Biały chleb16,840Kalafior18,945Grzyby25,260Brukselka25,260Pasztet2662Orzeszki ziemne29,470Pszenica37,890Parówki4096Sok jabłkowy42100Napój typu coca-cola42100Piwo, bezalkoholowe42100Płatki owsiane42100Dorsz45108Wędliny42 – 54,6100 – 130Paluszki rybne46,2110Kotlet z piersi indyka50,4120Rosół58,8140Groch63150Ryby63150Mięso (wieprzowina, wołowina, cielęcina), chude, świeże63150Filet z piersi kurczaka, świeży75,6180Soczewica84200Szynka85204Kotlet wieprzowy88211,2Sardynki w oleju200480Szprotki335802 Ostrożnie z purynami Górna granica zalecanego spożycia puryn wynosi około 500 miligramów dziennie. Wartość ta różni się w zależności od poziomu kwasu moczowego i masy ciała danej osoby. Szczególnie w trakcie i po ataku dny moczanowej należy zmniejszyć spożycie puryn. Lekarze zalecają, by nie spożywać więcej niż 200 miligramów dziennie i nie więcej niż dwa gramy puryn tygodniowo. Jednakże informacje na temat zawartości puryn w poszczególnych pokarmach są różne w różnych tabelach żywieniowych. Dzieje się tak dlatego, że zawartość puryn zależy także od sposobu przygotowania danego produktu. Na przykład smażone mięso zawiera więcej puryn niż mięso surowe. Następujący wzór odnosi się do przemiany puryn w powstający z nich kwas moczowy: jeden miligram puryny jest przekształcany w 2,4 miligrama kwasu moczowego. Jak unikać puryn Ogólna zasada mówi, że osoby cierpiące na dnę moczanową powinny spożywać pokarmy zawierające jak najmniej puryn. Pokarmy, które zawierają niewiele lub wcale nie zawierają puryn, to na przykład mleko, jogurt i twaróg. Te produkty można spożywać w zasadzie w nieograniczonych ilościach – nie podnoszą one poziomu kwasu moczowego. Jaja i sery twarde również mają bardzo niską zawartość puryn. Ziemniaki, makaron, białe pieczywo i ryż są również stosunkowo bezpieczne. Jeśli chodzi o ryby, warto rozważyć wędzonego węgorza. Całkiem bezpieczne są także owoce, ogórki, papryka i pomidory. Witamina C (zawarta w owocach i sokach owocowych) również ma działanie obniżające poziom kwasu moczowego. Nie ma jednak sensu przyjmowanie zbyt dużej ilości witaminy C. Organizm nie wykorzystuje nadmiernej ilości witaminy C i po prostu wydala ją. Tabele żywieniowe dla chorych na dnę moczanową zawierają wykaz produktów, które mają bardzo wysoką zawartość puryn. Specjaliści zalecają, by osoby cierpiące na dnę moczanową unikały tych pokarmów tak bardzo, jak to tylko możliwe. Przede wszystkim chodzi o mięso, zwłaszcza wieprzowinę i gęsinę, a także podroby. Szynka, soczewica i różne rodzaje ryb, takie jak pstrąg, śledź, sardynki w oleju i szprotki, również są niezbyt korzystne. Tabele dietetyczne dla chorych na dnę moczanową zawierają również listę produktów, które mają stosunkowo wysoką zawartość puryn, ale których spożywanie jest mimo to dopuszczalne od czasu do czasu. Spośród tych pokarmów kiełbaski mają najniższą zawartość puryn. Nawet napoje, takie jak sok jabłkowy, napoje typu coca-cola i piwo, mają wyższą zawartość puryn niż kiełbaski. Produkty mięsne, które można jeść sporadycznie, to parówki, filety z indyka i rosoły. Poza tym nie są szkodliwe paluszki rybne i dorsz, o ile spożywa się je z umiarem. Uzupełniaj zrównoważoną dietę odpowiednio wysokim spożyciem płynów. Lekarze zalecają picie co najmniej dwóch litrów dziennie. Szczególnie dobrze przyswajalna jest woda mineralna, soki i niesłodzone herbaty. Przyjmowanie płynów rozrzedza krew i sprawia, że lepiej wydalasz kwas moczowy. Dna moczanowa i szparagi Przez długi czas szparagi były uważane za problematyczne w kontekście diety przy podagrze. Z jednej strony szparagi cieszą się dobrą opinią ze względu na swoje działanie moczopędne. Ponieważ jednak zawierają dość dużo puryn (około 10 miligramów na 100 gramów szparagów) w porównaniu do innych warzyw, to eksperci zalecają, by w ramach diety na podagrę spożywać je tylko w ograniczonym zakresie. W istocie jednak są warzywa, które zawierają o wiele więcej puryn – na przykład brukselka, która zawiera aż 25 miligramów na każde 100 gramów. Z drugiej strony papryka, pomidory, ogórki i wszystkie rodzaje owoców wypadają na tym polu znacznie lepiej. Pod względem zawartości puryn szparagi plasują się więc mniej więcej w środku stawki. W ramach zrównoważonej diety są więc raczej nieszkodliwym składnikiem menu. Tłuszcze W zasadzie tłuszcze nie stanowią szczególnego problemu w podagrze. Jednak zbyt duża ilość tłuszczu w diecie szkodzi organizmowi i powoduje otyłość. To z kolei sprzyja powstawaniu dny moczanowej. Dlatego przy diecie na podagrę zwracaj uwagę na zawartość tłuszczu w pożywieniu. Ważne jest, by pamiętać, że zawartość puryn w pożywieniu nie ma nic wspólnego z zawartością tłuszczu. Te dwie wartości powinny być traktowane jako ściśle od siebie oddzielone. W diecie na podagrę kontrolujesz dzienne spożycie tłuszczu, jedząc w umiarkowanych ilościach mięso. Duże ilości tłuszczu zawierają też sery i liczne dania gotowe. Unikaj ich, jeśli to możliwe. Na dzienne spożycie tłuszczu może mieć również wpływ sposób przygotowania posiłków. Na przykład zamiast smażenia lub smażenia w głębokim tłuszczu, korzystaj z grillowania i gotowania na parze. Sposób odżywiania przy podagrze: diety odchudzające Zbyt duża masa ciała jest uważana za czynnik ryzyka występowania podagry. Jeśli masz wskaźnik masy ciała (BMI) wynoszący 25 i więcej, specjaliści zalecają redukcję wagi. Zmniejszając masę ciała, postępuj ostrożnie: pozbywanie się dwóch do trzech kilogramów nadwagi miesięcznie jest zazwyczaj wystarczające. Podczas diety odchudzającej organizm wytwarza więcej tzw. ciał ketonowych. Hamują one wydalanie kwasu moczowego. Zbyt szybka utrata wagi, zwłaszcza poprzez post i dietę eliminacyjną, może więc wywołać atak podagry. Najlepiej jest konsultować dietę z lekarzem. Indywidualny plan żywieniowy W wielu przypadkach dna moczanowa nie jest jedyną chorobą metaboliczną, na którą cierpią pacjenci. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę także inne zasady dietetyczne. Prawie wszystkie choroby metaboliczne charakteryzują się tym, że osoby nimi dotknięte nie mogą tolerować lub przyswajać pewnych pokarmów albo że pokarmy te wyrządzają im szkodę. Jeśli cierpisz na inne choroby metaboliczne, pamiętaj, by przed rozpoczęciem leczenia podagry poinformować o tym swojego lekarza. Wspólnie ustalicie, które pokarmy są dla ciebie odpowiednie, a które nie. W przypadku podagry często pomocny jest indywidualny plan żywieniowy, w którym dokładnie zapisujesz, co jest dla ciebie bezpieczne i w jakich ilościach. Taki indywidualny plan żywieniowy jest też pomocny, gdy osoby dotknięte tym problemem po raz pierwszy dowiadują się, że muszą zmienić swoje nawyki żywieniowe. Podagra i spożywanie alkoholu Alkohol jest czynnikiem ryzyka, ponieważ zaburza wydalanie kwasu moczowego. Dlatego unikaj alkoholu, zwłaszcza piwa, ponieważ alkohol może wywołać ostry atak podagry. Dodatkowe wskazówki dotyczące walki z dną moczanową Zredukuj nadwagę: Jeśli twój wskaźnik masy ciała (BMI) wynosi ponad 25, lekarze zalecają zrzucenie zbędnych kilogramów. Jeśli będziesz ważył mniej, poziom kwasu moczowego automatycznie się obniży. Ale bądź ostrożny: chudnij powoli i w kontrolowany sposób. Rygorystyczny post niesie ze sobą ryzyko wywołania ostrego ataku podagry!Dużo pij: Dietetycy zalecają picie co najmniej dwóch litrów wody dziennie, najlepiej wody mineralnej lub niesłodzonej herbaty. Płyn w organizmie pomaga utrzymać niskie stężenie kwasu moczowego i wspomaga funkcje filtracyjne nerek. Dobre nawodnienie wypłukuje również kwas moczowy i obniża jego ale bez przesady: Ćwiczenia fizyczne mają pozytywny wpływ na stawy dotknięte podagrą. Poprawia się funkcjonowanie chorego i szybciej ustępują objawy podagry. Nie przesadzaj jednak zbytnio z wysiłkiem fizycznym – nadmierne ćwiczenia powodują wytwarzanie większej ilości kwasu mlekowego, który spowalnia rozkład kwasu moczowego przez nerki. Natomiast regularne spacery są jak najbardziej wskazane. Leki obniżające poziom kwasu moczowego Dny moczanowej nie da się wyleczyć za pomocą leków. Gdy tylko przestajesz przyjmować leki, ich wpływ na poziom kwasu moczowego zanika i poziom kwasu moczowego ponownie wzrasta. Lekarze zalecają więc przyjmowanie leków obniżających poziom kwasu moczowego w następujących przypadkach: w przypadku poziomu kwasu moczowego powyżej 9 miligramów na decylitr surowicy krwi,z rodzinną historią podagry i podwyższonym poziomem kwasu moczowego,przy podagrze stawów,przy występowaniu kamieni nerkowych,w przewlekłej podagrze. Istnieją dwie kategorie leków, które pomagają w leczeniu wysokiego poziomu kwasu moczowego: albo wspomagają one wydalanie kwasu moczowego, albo hamują jego produkcję. Na początku leczenia dny moczanowej lekarze często przepisują obie te klasy leków obniżających poziom kwasu moczowego. W długotrwałym leczeniu dny moczanowej stosuje się głównie środki, które blokują jego wytwarzanie. Leki urykozuryczne – zwiększone wydalanie kwasu moczowego Leki urykozuryczne powodują, że organizm wydala więcej kwasu moczowego. Do tej grupy leków należy na przykład benzbromaron. Leczenie podagry za pomocą leków urykozurycznych rozpoczyna się od małych dawek, ponieważ większe dawki mogą doprowadzić do ataku dny moczanowej. Ważne jest też, aby pacjenci wypijali więcej niż dwa litry płynów dziennie. Urykostatyki – zmniejszają powstawanie kwasu moczowego Urykostatyki zawierają substancję czynną allopurinol. Hamuje ona działanie enzymu, który jest niezbędny na ostatnim etapie powstawania kwasu moczowego. W rezultacie we krwi znajduje się więcej prekursorów kwasu moczowego. Są one jednak lepiej rozpuszczalne w wodzie, więc organizm wydala je łatwiej niż sam kwas moczowy. Leczenie urykostatykami rozpuszcza nawet złogi kryształów kwasu moczowego, które już się uformowały. Co robić w przypadku ostrego ataku dny moczanowej? Leki przeznaczone do długotrwałego leczenia dny moczanowej nie są odpowiednie w przypadku ostrego ataku. Najważniejsze jest jak najszybsze złagodzenie objawów, takich jak ból. Przeciwzapalne leki przeciwbólowe są tutaj szczególnie skuteczne. NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne): Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są lekiem pierwszego wyboru w leczeniu ostrej podagry. Nie zawierają one kortyzonu. Pacjentom cierpiącym na podagrę podaje się głównie indometacynę, diklofenak lub ibuprofen. Z reguły objawy ustępują w ciągu kilku godzin. Terapia kortyzonowa: Jeśli leki z grupy NLPZ nie wystarczają, lekarze stosują glikokortykoidy zawierające kortyzol, na przykład prednizolon. Jeśli dna moczanowa dotyka większych stawów, takich jak staw kolanowy, lekarz czasami wstrzykuje kortyzon bezpośrednio do stawu. W przypadku mniejszych stawów kortyzon jest podawany w formie tabletek. Nie wolno jednak przyjmować preparatów kortyzonowych dłużej niż przez kilka dni. Jeśli zaburzona jest czynność nerek, lekarz zazwyczaj natychmiast podaje kortyzon. Leczenie ataku podagry za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych nie jest wtedy możliwe. Kolchicyna: W przeszłości dnę moczanową często leczono kolchicyną. Dziś lekarze rzadko przepisują ją ze względu na jej skutki uboczne, takie jak biegunka, mdłości i wymioty. Nie może być stosowana w czasie ciąży. Jest też nieodpowiednia dla mężczyzn, którzy chcą w najbliższej przyszłości zostać ojcami. Nie stosuj samodzielnie środków przeciwbólowych! Samodzielne leczenie się środkami przeciwbólowymi dostępnymi bez recepty jest ryzykowne. Na przykład kwas acetylosalicylowy czasami znacznie podnosi poziom kwasu moczowego. U osób bez objawów dny moczanowej czasem nawet wywołuje ostry atak. Lekarze zdecydowanie odradzają leczenie podagry na własną rękę. Zawsze porozmawiaj o tym z lekarzem. Maści zawierające jako substancję czynną na przykład diklofenak są zazwyczaj bezpieczne i mogą być stosowane jako uzupełnienie leczenia, do miejscowego zastosowania na bolące stawy. Jednak i w tym przypadku przed zastosowaniem zaleca się rozmowę z lekarzem. Leczenie należy stosować także wtedy, gdy nie występują żadne objawy Aby uniknąć chorób wtórnych, bardzo ważne jest konsekwentne leczenie dny moczanowej. Zaleca się stosowanie terapii obniżającej poziom kwasu moczowego przez co najmniej pięć lat. Jeśli uformowały się już guzki dnawne, leczenie jest wskazane przez kolejne pięć lat po ich ustąpieniu. Operacje na dnę moczanową Jeśli poszczególne stawy są już poważnie uszkodzone przez podagrę, istnieje możliwość zastąpienia ich sztucznymi stawami. Tego typu operacja jest przeprowadzana w warunkach szpitalnych. Po operacji pacjent musi pozostać w szpitalu jeszcze przez kilka dni. Następnie przeprowadza się terapię ruchową i zajęciową, aby osoby dotknięte chorobą mogły nauczyć się, jak radzić sobie z nowym stawem. Nowy staw czasami na początku sprawia pacjentowi dużo bólu. Jednak w ostatecznym rozrachunku zabieg ten jest zwykle mniej bolesny niż dalsze życie z uszkodzonym stawem. Guzki dnawe można też usuwać chirurgicznie. Drobne guzkowate zgrubienia skóry tworzą się głównie nad stawami i na chrząstce ucha. Chociaż są nieszkodliwe, osoby nimi dotknięte często uważają je za problem kosmetyczny. Do usunięcia chirurgicznego potrzebne jest tylko znieczulenie miejscowe. W niektórych przypadkach w miejscu, z którego lekarz usunął guzki dnawe, tworzą się małe blizny. Z reguły jednak można je usunąć całkowicie i bez śladu. Fizykalne leczenie dny moczanowej Fizyczna terapia podagry ma na celu zmniejszenie istniejących objawów i bólu. Ma również zapobiegać uszkodzeniom stawów i ich zniekształcaniu w przypadku długotrwałej podagry. Leczenie ciepłem i zimnem, a także ultradźwięki i elektroterapia pomagają zmniejszyć ból stawów spowodowany dną rozluźniające mięśnie zmniejszają wzmacnia mięśnie i w ten sposób odciąża i terapia zajęciowa zapobiegają lub korygują ograniczenia ruchowe i nieprawidłowe ułożenie stawów. Homeopatia stosowana w leczeniu dny moczanowej Wielu chorych, pytanych „Co pomaga na podagrę?”, powołuje się na leki homeopatyczne. Jednak skuteczność leków homeopatycznych nie została jeszcze udowodniona. Dla tych, którzy są o tym przekonani, są one opcją towarzyszącą głównej terapii. Zmiana stylu życia lub, jeśli to konieczne, leki konwencjonalne są zalecane jako główne elementy terapii dny moczanowej. Homeopatycznymi lekami na dnę moczanową są: bryonia: polecana szczególnie przy ostrym bólu i dla ogólnego odprężenia psychicznego,colchicum: na mdłości i ogólne uczucie niedyspozycji,ledum: uzupełnienie dla skutecznych, uśmierzających ból zastosowań zimna,lycopodium: na ostry ból i niespokojny ogólny stan psychiczny,belladonna: przeciwko silnemu bólowi i gorączce. UWAGA: Sama koncepcja homeopatii i jej konkretna skuteczność są kontrowersyjne i nie została jednoznacznie potwierdzona badaniami naukowymi. Domowe sposoby na dnę moczanową W przypadku ataku dny moczanowej opisane poniżej domowe sposoby są uważane za przydatne jako uzupełnienie leczenia podagry: Dbaj o stawy: Unieruchom dotknięty chorobą staw. Zacznij go ponownie obciążać dopiero wtedy, gdy nie będziesz miał już żadnych dolegliwości. Konieczny może być odpoczynek w stawy: Chłodzące okłady łagodzą ból stawów. Wystarczy do tego ręcznik zmoczony w zimnej wodzie. Alternatywą są również kompresy z twarogu. Twaróg utrzymuje zimno dłużej niż mokry ręcznik. Zbyt zimne okłady szybko powodują uszkodzenia skóry. Nie schładzaj stawów dłużej niż dziesięć minut jednorazowo, ale za to możesz to robić kilka razy stawy: Ciepło jest również pomocne w łagodzeniu bólu, np. podczas kąpieli w ciepłej wodzie. Rozluźnia to mięśnie i stawy, co zmniejsza ból. Kwiaty rumianku są zalecane jako dodatek do kąpieli stosowanej jako domowy sposób na ataki dny ziołowe: Picie herbat ziołowych jest dobre na podagrę. Wypłukują one kwas moczowy z organizmu. Eksperci często zalecają specjalne herbaty, np. z siemienia lnianego, liści brzozy lub w postaci naparów z dodatkiem ząbka czosnku. Jednak podstawą działania herbat jest to, że mają one właściwości moczopędne. Domowe sposoby leczenia mają swoje ograniczenia. Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, nie ustępują lub nawet nasilają się, zawsze powinieneś skonsultować się z lekarzem. Jak można zdiagnozować dnę moczanową? Jeśli podejrzewasz u siebie dnę moczanową, lekarz rodzinny lub lekarz chorób wewnętrznych są właściwymi osobami, z którymi powinieneś się skontaktować. W trakcie rozmowy lekarz przeprowadzi z Tobą wywiad medyczny i zapyta cię o objawy. Będzie zadawał Ci różne pytania, takie jak: Czy w przeszłości miałeś podobne dolegliwości?Czy masz krewnych z podobnymi dolegliwościami?Jak wygląda Twoja dieta?Czy pijesz alkohol?Czy dolegliwości występują stale, czy z przerwami? Badanie fizykalne Po zebraniu wywiadu przeprowadza się badanie fizykalne. Lekarz sprawdza stawy, brzuch i dolne partie narządów jamy brzusznej, aby zlokalizować uczucie dyskomfortu lub ból. Może on odkryć guzkowe zmiany tkanki nad stawami (tzw. guzek dnawy), które są typowe dla dny moczanowej. Lekarz stosuje testy ruchowe, aby określić, czy w stawach występują już jakieś ograniczenia ruchowe. Określenie parametrów krwi Poziom kwasu moczowego: Podwyższony poziom kwasu moczowego można określić między innymi za pomocą badania krwi. U mężczyzn hiperurykemia występuje przy poziomie powyżej 7 miligramów na 100 mililitrów surowicy krwi, a u kobiet przy poziomie powyżej 6 miligramów na 100 mililitrów. Po ostrym ataku dny moczanowej stężenie kwasu moczowego wraca do normy. Dlatego nie można z całą pewnością wykluczyć dny moczanowej, nawet jeśli parametry krwi są w normie. Markery zapalne we krwi: Niektóre markery zapalne we krwi dostarczają kolejnych dowodów na występowanie dny moczanowej. Należą do nich: podwyższony poziom białka C-reaktywnego (CRP),zwiększona liczba białych krwinek (leukocytów),zwiększony wskaźnik sedymentacji krwinek (ESR). Aby potwierdzić diagnozę dny moczanowej, lekarz bada także próbkę płynu maziowego. Jeśli w tym badaniu wykryje się kryształy kwasu moczowego, jest bardzo prawdopodobne, że występuje dna moczanowa. Badania rentgenowskie i ultrasonograficzne Zdjęcia rentgenowskie mogą być użyte do określenia uszkodzeń, jakie dna moczanowa wyrządziła w stawach. Czasami lekarz wykonuje też badanie ultrasonograficzne. Badanie rentgenowskie z użyciem środka kontrastowego pozwala na dokładniejsze przyjrzenie się nerkom i pomaga wyjaśnić, czy tkanka nerek została uszkodzona przez chorobę. Badanie czynności nerek Badanie funkcji nerek może określić, czy i w jakim stopniu ich praca jest upośledzona. Jaki jest przebieg dny moczanowej? Ostry atak dny moczanowej pojawia się zwykle w nocy lub we wczesnych godzinach porannych i trwa od kilku dni do dwóch tygodni. Potem objawy powoli ustępują. Czas trwania ataku podagry może być znacznie skrócony dzięki szybkiemu, ukierunkowanemu leczeniu. Po ataku podagry czasami musi upłynąć trochę czasu (nawet od miesięcy aż do lat), zanim pojawi się kolejny atak. Czas trwania ataków podagry, a także okresy pomiędzy nimi różnią się indywidualnie. Pomiędzy dwoma atakami podagry czasami zdarzają się długie okresy, kiedy pacjenci nie mają żadnych objawów. W tych „fazach międzykrytycznych” ważne jest, aby kontynuować terapię. Jeśli leczenie to zostanie przerwane, okresy wolne od objawów skracają się, a symptomy pojawiają się coraz częściej w okresach pomiędzy dwoma kolejnymi atakami podagry. Zwiększa się też ryzyko późniejszych powikłań, takich jak uszkodzenie i niewydolność nerek. Dlatego ważne jest, by nie robić żadnych przerw w terapii. W przewlekłej podagrze, która jest dziś stosunkowo rzadka, objawy pozostają na stałe. W każdym przypadku wymaga to ciągłego leczenia. Predyspozycje do podwyższonego poziomu kwasu moczowego są zazwyczaj wrodzone i dlatego nie można ich całkowicie wyleczyć. Jednak dzięki konsekwentnej terapii często udaje się obniżyć poziom kwasu moczowego na stałe. Nie eliminuje to ryzyka wystąpienia ostrych ataków podagry, ale znacznie je zmniejsza. Przebieg choroby i rokowanie zależą w dużej mierze od tego, jak wyraźne są predyspozycje do wysokiego poziomu kwasu moczowego i jak konsekwentnie pacjent przyjmuje leki obniżające poziom kwasu moczowego lub jak dobrze prowadzi styl życia obniżający poziom kwasu moczowego. Trwałe zmiany w stawach Kiedy już dojdzie do uszkodzenia stawów, nie następuje powrót do normy. W ciężkich przypadkach stawy mogą ulec deformacji, powodując stały ból lub utratę mobilności. Ważne jest, by na wczesnym etapie choroby skonsultować się ze specjalistą, np. chirurgiem ortopedą. Może być też konieczna dodatkowa terapia ortopedyczna. Pytania i odpowiedzi Jakie są pierwsze objawy podagry? Podagra często daje o sobie znać w postaci okropnego bólu stawów. Takie ataki podagry często występują w dużym palcu u nogi, ale także w kolanach lub palcach. Ból jest taki, jakby w stawie chrzęściły małe okruchy potłuczonego szkła. Pojawia się też zaczerwienienie, obrzęk, a czasem gorączka. Jak mogę sprawdzić, czy mam dnę moczanową? Przy podejrzeniu podagry standardowo wykonuje się badanie laboratoryjne stężenia kwasu moczowego we krwi i moczu. W podagrze we krwi znajduje się więcej niż 7 miligramów kwasu moczowego na decylitr, a zwykle nawet więcej niż 8 miligramów na decylitr. Co jest przyczyną dny moczanowej? Często istnieje wrodzona predyspozycja do podwyższonego poziomu kwasu moczowego. Pojawieniu się podagry sprzyjają różne czynniki, w tym choroby, leki, ale także niezdrowa dieta, brak ruchu i nadwaga. Mężczyźni częściej chorują na podagrę niż kobiety. Co pomaga od razu przy ataku podagry? Przeciwzapalne środki przeciwbólowe i kortyzon mogą złagodzić ból. Alternatywnie można zastosować kolchicynę – lek na podagrę, ale działa ona wolniej. Jakie napoje są dobre na podagrę? Oprócz odpowiedniej diety ważne jest też przyjmowanie odpowiedniej ilości płynów: zaleca się wypijanie od dwóch do trzech litrów wody, niesłodzonych herbat ziołowych i owocowych oraz kawy. Przyjmowane płyny rozrzedzają krew i prowadzą do lepszego wydalania kwasu moczowego. Czy przy podagrze wskazane są ćwiczenia? Regularne ćwiczenia: na przykład spacery, jazda na rowerze czy pływanie pomagają obniżyć poziom kwasu moczowego. Jeśli cierpisz na nadwagę, ćwiczenia fizyczne mogą także pomóc w delikatnym unormowaniu wagi ciała – to także ma korzystny wpływ na poziom kwasu moczowego. Źródła Qaseem, A; Harris, RP; Forciea, MA; Clinical Guidelines Committee of the American College of, Physicians. (3 January 2017). "Management of Acute and Recurrent Gout: A Clinical Practice Guideline From the American College of Physicians". Annals of Internal Medicine. N (March 2010). "Diagnosing and treating gout: a review to aid primary care physicians". Postgrad Med. R (January 2010). "Update on gout: new therapeutic strategies and options". Nature Reviews Rheumatology. 6. Co to jest dna moczanowa i jakie są jej przyczyny? Dna moczanowa spowodowana jest odkładaniem w tkankach kryształów moczanu sodu. Najczęściej zajmuje stawy, co zazwyczaj objawia się atakami bardzo silnego bólu, obrzękiem i ograniczeniem ruchomości zajętego stawu. W zaawansowanej postaci choroby dochodzi do nieodwracalnego uszkodzenia narządu ruchu i niesprawności, a także do zajęcia innych narządów (uszkodzenia nerek, kamicy moczowej, tworzenia guzków dnawych w tkankach miękkich). Dnie moczanowej często towarzyszą inne choroby cywilizacyjne, takie jak nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, otyłość, cukrzyca i zaburzenia lipidowe (zobacz: Choroba wieńcowa, Otyłość, Cukrzyca). Odkładanie kryształów moczanu sodu wynika ze zwiększonego stężenia kwasu moczowego (hiperurykemii), będącego skutkiem jego nadmiernej produkcji lub zmniejszonego wydalania z organizmu. Sama hiperurykemia nie jest jeszcze chorobą – dna moczanowa rozwija się tylko u co piątej osoby ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego, choć nie wyjaśniono dotychczas, dlaczego tak jest. Czynniki sprzyjające wystąpieniu dny moczanowej Uwarunkowania genetycznie, powodujące zaburzenia w metabolizmie kwasu moczowego Płeć męska – mężczyźni chorują 7 razy częściej niż kobiety Wiek – bardzo rzadko chorują osoby poniżej 30. roku życia; u kobiet dna występuje niemal wyłącznie po menopauzie Dieta – spożywanie produktów bogatych w puryny, z których powstaje kwas moczowy ( mięso, podroby, owoce morza) Nadużywanie alkoholu (zwłaszcza piwa i silnych alkoholi; wino nie zwiększa ryzyka wystąpienia dny moczanowej) Nadwaga, otyłość, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca, zaburzenia lipidowe, czyli choroby cywilizacyjne, które często występują razem jako tzw. zespół metaboliczny i znacznie zwiększają ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych Leki – niektóre leki zwiększają stężenie kwasu moczowego: kwas acetylosalicylowy (aspiryna; w dawkach <2 g/d), leki moczopędne, cyklosporyna Niedawny uraz lub operacja Odwodnienie Zakażenie Inne ciężkie choroby (np. nowotwory) Stan po przeszczepieniu narządów Jak często występuje dna moczanowa? Dna moczanowa występuje u 1–2% ludzi, głównie mężczyzn w średnim i starszym wieku, u których jest to najczęstsza postać zapalenia stawów (dotyka 7% mężczyzn po 65. rż.). Rzadziej chorują kobiety, u których choroba rozwija się prawie wyłącznie po menopauzie. Częstość występowania dny moczanowej zwiększa się wraz z dostatnim życiem, co wiąże się z dietą sprzyjającą hiperurykemii, otyłością i innymi chorobami cywilizacyjnymi. Jak się objawia dna moczanowa? W dnie moczanowej wyróżnia się następujące etapy: okres bezobjawowej hiperurykemii ostre napady zapalenia stawów okresy międzynapadowe dnę przewlekłą (zaawansowaną). Choroba najczęściej rozpoczyna się atakiem zapalenia pojedynczego stawu – typowo jest to staw podstawy palucha (czyli znana powszechnie „podagra”), ale mogą to być również inne stawy stopy, staw kolanowy, barkowy, stawy palców rąk i sporadycznie inne stawy. Bardzo silny ból stawu pojawia się najczęściej w nocy i osiąga największe nasilenie w ciągu kilkunastu godzin, stając się trudnym do zniesienia. Zajęty staw jest obrzęknięty, skóra nad nim zaczerwieniona i gorąca, następuje złuszczanie naskórka. Często występują również: gorączka, dreszcze i uczucie ogólnego rozbicia. Dolegliwości stopniowo mijają w ciągu kilku dni do dwóch tygodni (nawet nieleczone). Chociaż z reguły zapalenie dotyczy jednego stawu, może też wystąpić zapalenie kilku stawów w tym samym czasie lub dolegliwości „przenoszą się” z jednego stawu na kolejny. Po pierwszym ataku dny następuje okres wycofania objawów choroby. Jeśli nie wdroży się odpowiedniego postępowania, występują kolejne ataki, które stają się coraz częstsze i zajmują kolejne stawy. Dna przewlekła Po kilkunastu latach dna moczanowa z reguły przechodzi w fazę przewlekłą, w której objawy choroby, zazwyczaj o dużo mniejszym nasileniu, występują stale. Odkładające się w stawach złogi kryształów moczanu sodu powodują niszczenie chrząstki i nasad kostnych (tworzą się nadżerki), a także otaczających ścięgien i więzadeł, co prowadzi do zniekształceń stawów i niesprawności. Złogi kryształów powstają również w innych miejscach organizmu, formując tzw. guzki dnawe (łac. tophi; czasem ich wielkość osiąga rozmiary kurzego jaja). Na skórze pojawiają się najczęściej na małżowinach usznych i w okolicy stawów stóp i rąk. Czasami z ich wnętrza wydobywa się biała substancja przypominająca konsystencją mokrą kredę; niekiedy dochodzi do ich bolesnego zapalenia. Guzki dnawe pojawiają się również w narządach wewnętrznych (niekiedy wymagają różnicowania z innymi chorobami). Mogą być na tyle duże, że uciskają okoliczne nerwy, wywołując zespół cieśni kanału nadgarstka, dlatego czasami konieczne jest ich operacyjne usunięcie. W dnie zaawansowanej dochodzi do uszkodzenia różnych narządów wewnętrznych – głównie choroby nerek i kamicy moczowej. Na tym etapie u większości pacjentów występują również inne choroby: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2, zaburzenia lipidowe (zwiększone stężenie cholesterolu całkowitego i triglicerydów) oraz otyłość. Prowadzą one do przyspieszonego rozwoju miażdżycy i wystąpienia groźnych dla życia powikłań, takich jak zawał serca i udar mózgu. Zobacz także: Kamica moczowa, Nadciśnienie tętnicze, Choroba wieńcowa Co robić w przypadku wystąpienia objawów dny? W przypadku ostrego napadu zapalenia stawów konieczny jest pilny kontakt z lekarzem, który oceni, czy przyczyną dolegliwości jest dna moczanowa (podobne objawy mogą występować w przebiegu innych chorób, np. w zakażeniu stawu) i zastosuje odpowiednie leczenie. Pacjenci z dną moczanową powinni pozostawać pod stałą opieką reumatologa. Ulgę mogą przynieść okłady z lodu, zaleca się również unieruchomienie zajętego stawu (po ustąpieniu ostrych objawów należy wrócić do normalnej aktywności i ćwiczeń usprawniających). W leczeniu ostrego napadu dny stosuje się kolchicynę, niesteroidowe leki przeciwzapalne (niektóre dostępne są bez recepty) i glikokortykosteroidy (również dostawowo). Bardzo ważne jest szybkie potwierdzenie rozpoznania oraz walka z czynnikami sprzyjającymi dnie moczanowej, aby zapobiec jej dalszemu postępowi. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie? Konieczne jest różnicowanie dny moczanowej z innymi chorobami stawów. Kluczowe są informacje dotyczące czynników ryzyka choroby i jej przebiegu (patrz: wyżej). Lekarz będzie szukał cech zapalenia stawów (takich jak ból, obrzęk, wysięk, zaczerwienienie, ograniczenie ruchu w stawie) oraz guzków dnawych. W przypadku podejrzenia dny należy kilka razy oznaczyć stężenie kwasu moczowego we krwi (z reguły jest znacznie zwiększone) oraz dobową utratę kwasu moczowego z moczem. Trzeba jednak pamiętać, że w trakcie ostrego napadu dny stężenie kwasu moczowego może być prawidłowe. Ryc. Kryształy moczanu sodowego Źródło: Szczeklik A. (red.): Choroby wewnętrzne. Wyd. 3. Kraków 2011 Badaniem jednoznacznie potwierdzającym rozpoznanie dny moczanowej jest ocena płynu stawowego pod mikroskopem i stwierdzenie w nim kryształów moczanu sodu. W tym celu konieczne jest pobranie płynu stawowego poprzez nakłucie zajętego stawu (często połączone z podaniem do niego leku przeciwzapalnego). Badanie płynu stawowego umożliwia odróżnienie dny moczanowej od tzw. dny rzekomej, w której dochodzi do odkładania w stawach innego rodzaju kryształów, a także pozwala wykluczyć zakażenie bakteryjne, które może towarzyszyć dnie. Jak już wspomniano, u niektórych pacjentów (w młodym wieku lub w przypadku współistniejącej kamicy moczowej) należy również ocenić ilość kwasu moczowego wydalanego z moczem w ciągu doby. Oprócz badań laboratoryjnych wykonuje się zdjęcia rentgenowskie, na których szuka się nadżerek, zwężenia szczeliny stawowej i guzków dnawych, jednak zmiany te pojawiają się dopiero w późniejszym okresie. Pomocnym badaniem jest także USG stawów. Dnę moczanową należy niekiedy różnicować z innymi chorobami zapalnymi stawów, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów – wykonuje się wówczas badania w kierunku tych chorób. Ważne Rozpoznanie dny moczanowej jest wskazaniem do poszukiwania zaburzeń, które często jej towarzyszą – konieczny jest pomiar masy ciała i ciśnienia tętniczego, oznaczenie stężenia glukozy oraz lipidów, oznaczenie parametrów nerkowych i badanie ogólne moczu. Jakie są sposoby leczenia? Zmiana stylu życia W leczeniu dny moczanowej kluczową rolę odgrywa zmiana stylu życia, często wystarczająca do utrzymania prawidłowego stężenia kwasu moczowego i zapobieżenia napadom. Najważniejsze zalecenia to: utrzymanie prawidłowej masy ciała właściwa dieta – należy unikać pokarmów zwiększających stężenie kwasu moczowego, przede wszystkim mięsa, podrobów, owoców morza, a także produktów zawierających fruktozę (np. słodkich napojów); korzystne jest spożywanie warzyw, chudego nabiału, orzechów, oraz uzupełnianie witaminy C (czytaj także: Dieta dla osób chorych na dnę moczanową) ograniczenie spożycia alkoholu (zwłaszcza piwa i mocnych alkoholi) zaprzestanie palenia tytoniu dbanie o kondycję fizyczną prawidłowa kontrola ciśnienia tętniczego oraz stężenia glukozy i lipidów odpowiednie nawodnienie organizmu, zwłaszcza jeśli występuje kamica moczowa (wypijanie co najmniej 2 l płynu w ciągu doby). Leczenie farmakologiczne dny moczanowej Leczenie farmakologiczne dny moczanowej zależy od tego, z którą fazą choroby mamy do czynienia. Bezobjawowa hiperurykemia Oprócz zmian w stylu życia leczenie nie jest konieczne, z wyjątkiem bardzo dużego stężenia kwasu moczowego oraz pewnych szczególnych sytuacji (np. choroba nowotworowa). Ostry napad dny moczanowej Celem leczenia jest jak najszybsze zwalczenie bólu i innych objawów zapalenia stawu. Najczęściej stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz kolchicynę. Zaletą kolchicyny jest jej szybkie działanie, wadą natomiast często występujące działania niepożądane (najczęściej nudności, wymioty i biegunka). Istnieje wiele przeciwwskazań do stosowania tego leku, nie można go stosować w przypadku współistniejącego zakażenia. Skuteczną i bezpieczną metodą leczenia jest podanie leku przeciwzapalnego (glikokortykosteroidu) bezpośrednio do wnętrza stawu, często poprzedzone pobraniem płynu stawowego w celu potwierdzenia rozpoznania oraz wykluczenia zakażenia stawu. Leczenie ostrego napadu dny trwa z reguły 1–2 tygodni. Ważne W trakcie ostrego napadu dny moczanowej nie należy rozpoczynać leczenia zmniejszającego stężenie kwasu moczowego (allopurynolem – patrz: niżej), gdyż paradoksalnie może to wywołać nasilenie objawów – wahania w stężeniu kwasu moczowego „uruchamiają” złogi kryształów moczanu sodu. Natomiast w trakcie kolejnego napadu należy kontynuować dotychczasowe leczenie ustaloną dawką leku. Okres międzynapadowy Celem leczenia jest zapobieżenie napadom poprzez utrzymanie małego stężenia kwasu moczowego. Oprócz zmian w stylu życia czasami konieczne jest zastosowanie leków zmniejszających stężenie kwasu moczowego we krwi (patrz: dalej). Ponieważ leki te mogą na początku stosowania wywoływać napad dny, razem z nimi podaje się małe dawki niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub kolchicyny. Dna przewlekła Celem leczenia jest zahamowanie postępu choroby oraz leczenie jej powikłań. Najczęściej stosowanym lekiem jest allopurynol, który hamuje produkcję kwasu moczowego; podobnie działa jego nowszy odpowiednik – febuksostat. Inne leki (np. probenecyd, niedostępny w Polsce) działają poprzez zwiększenie wydalania kwasu moczowego z moczem. Leki te można stosować u osób z prawidłową czynnością nerek, u których nie stwierdzono kamicy nerkowej. Fenofibrat (lek stosowany w leczeniu zaburzeń lipidowych) i losartan (lek obniżający ciśnienie krwi) również zwiększają wydalanie kwasu moczowego i są przydatne u pacjentów, u których współistnieją te choroby. W trakcie leczenia konieczna jest okresowa kontrola stężenia kwasu moczowego we krwi. Niezwykle istotne jest szybkie rozpoznanie i leczenie chorób towarzyszących dnie moczanowej, takich jak otyłość, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia gospodarki lipidowej i węglowodanowej, choroby nerek, kamica moczowa. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie dny moczanowej? Wczesne rozpoznanie dny moczanowej i jej właściwe leczenie powoduje ustąpienie objawów choroby i pozwala na normalne funkcjonowanie. Jeśli wyeliminuje się czynniki ryzyka dny (takie jak otyłość, zła dieta, nadużywanie alkoholu, palenie), często nie ma konieczności przewlekłego zażywania leków. Niestety nieleczona choroba ma postępujący przebieg i z czasem może doprowadzić do niesprawności. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia? Po ustąpieniu napadu dny moczanowej należy przede wszystkim prowadzić zdrowy tryb życia (najważniejsze zalecenia wymieniono w punkcie: Jakie są sposoby leczenia?). Jeśli usunięto przyczynę hiperurykemii (np. otyłość czy błędy dietetyczne) i nie stwierdza się objawów choroby, to nie ma konieczności monitorowania stężenia kwasu moczowego. Wskazana jest kontrola masy ciała i ciśnienia tętniczego, a także okresowe oznaczenia stężenia glukozy i lipidów. Co robić, aby uniknąć zachorowania? Najlepszym sposobem na uniknięcie dny moczanowej jest utrzymanie prawidłowej masy ciała oraz zmniejszenie spożycia mięsa i alkoholu. W miarę możliwości nie należy stosować leków zwiększających stężenie kwasu moczowego (np. diuretyków). Strona główna Zdrowie Kręgosłup, kości, stawy Dna moczanowa (podagra, artretyzm): przyczyny, objawy, leczenie Dna moczanowa, podagra i artretyzm to nazwy jednej choroby. Dna moczanowa, nazywana kiedyś "chorobą bogaczy", jest tak stara jak ludzkość, jednak medycyna wciąż nie poznała podłoża choroby i nie ma na nią skutecznego leku. Przeczytaj, jakie są przyczyny i objawy dny moczanowej oraz jak przebiega jej leczenie. Spis treściCo to jest dna moczanowa?Dna moczanowa - objawyDna moczanowa - zdjęciaJakie są przyczyny dny moczanowej?Dna moczanowa u kobiet i mężczyznDna moczanowa - badanieJak leczy się dnę moczanową?Dieta moczanowa - co jeść? Co to jest dna moczanowa? Dna moczanowa to przewlekła choroba wywołana zaburzeniem przemiany materii, której objawy to dotkliwe bóle i zniekształcenia stawów. W zaawansowanej postaci choroby dochodzi do nieodwracalnego uszkodzenia narządu ruchu i niesprawności, a także do zajęcia innych narządów (uszkodzenia nerek, kamicy moczowej, tworzenia guzków dnawych w tkankach miękkich). Dna moczanowa występuje u 1–2 proc. ludzi, głównie mężczyzn w średnim i starszym wieku, u których jest to najczęstsza postać zapalenia stawów. Poradnik Zdrowie: kiedy iść do reumatologa? Dna moczanowa - objawy Choroba rozwija się zwykle kilkanaście lat bez jakichkolwiek dolegliwości. Świadczy o niej jedynie podwyższone stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi, zwane hiperurykemią. Ale o tym nie wiemy, bo przecież nikt, kto się dobrze czuje, nie robi sobie badań. Objawy dny moczanowej: nagły ostry ból w stawie, który pojawia się w nocy lub wcześnie rano, narasta falami, jest z dnia na dzień coraz bardziej dotkliwy, a po kilku dniach, czasem nawet tygodniach, staje się rozdzierający chory staw jest wrażliwy na dotyk, obrzęknięty i zaczerwieniony, skóra nad nim napięta, błyszcząca, czerwona lub sinopurpurowa Jeżeli po pierwszym ataku nie rozpoczniemy leczenia i nie zmienimy stylu odżywiania, kryształy moczanowe zaczną się odkładać nie tylko w stawach, ale również w tkankach miękkich pięt, paluchów, uszu oraz w kaletkach maziowych różnych stawów i tworzyć tam tzw. guzki dnawe (te na brzegach uszu zwą się tophi). Dna najczęściej atakuje staw palucha stopy. I wtedy nazywa się podagrą. Ale kryształki kwasu mogą się odkładać także w innych stawach: w kolanach (gonagra), w łokciu, nadgarstku lub stawie barkowym (chiragra) oraz w kręgosłupie (rachidagra). Dna moczanowa - zdjęcia Jak wyglądają dłonie, łokcie, stopy osoby chorej na dnę moczanową? Objawy dny moczanowej przedstawiamy na zdjęciach: Jakie są przyczyny dny moczanowej? Przyczyną bólu i zniekształcenia stawów w przebiegu dny moczanowej jest nadmiar kwasu moczowego. Kwas moczowy pochodzi z puryn, których źródłem jest dieta oraz rozpad obumierających tkanek. We krwi może się rozpuścić tylko określona jego ilość (tak jak cukru w herbacie). Gdy kwasu jest zbyt wiele, zaczyna się krystalizować. Kryształki zwane moczanami odkładają się i rosną w stawach i tkance okołostawowej. Białe ciałka krwi próbują je wchłonąć i zneutralizować, ale zazwyczaj to się nie udaje. Moczany, ostre jak brzytwa, ranią tkankę i wywołują w niej stan zapalny. Wyróżnia się dwa rodzaje dny moczanowej: pierwotna dna moczanowa jest odziedziczonym zaburzeniem metabolizmu - organizm z niewiadomych przyczyn produkuje duże ilości kwasu moczowego i ma kłopot z jego wydalaniem; wtórna dna moczanowa (to ok. 10 proc. przypadków) pojawia się w następstwie białaczki, napromieniowania, przewlekłej choroby nerek, nadmiernego objadania się lub źle przeprowadzonej kuracji odchudzającej czy głodówki, nadużywania alkoholu oraz przyjmowania niektórych leków odwadniających, a nawet witamin B1 i B12. Może także towarzyszyć cukrzycy typu II, zaburzeniom gospodarki lipidowej (czyli podwyższonemu stężeniu tłuszczów we krwi), nadciśnieniu tętniczemu, nadwadze i otyłości brzusznej. dr n. med. Krystyna Knypl, internista Jakie dolegliwości wskazują na dnę moczanową? Ekspert wyjaśnia Spuchł mi duży palec, bez jakiejkolwiek przyczyny. Pierwsze pytanie chirurga było jak długo "balowałem" i ile ostatnio wypiłem - bardzo mnie to zdenerwowało, bo przez ostatnie 10 lat wypiłem około 1 litr koniaku. Mówią, że jest to choroba alkoholowa i z przejedzenia, a objadać też się nie objadam. Podobno za dużo jest kwasu moczowego w krwi, choć jeszcze nie robiłem badań. Bóle się powtarzają, biorę raz dziennie Milurit. Mam 49 lat, a plany na następne sto. Może to jest przyczyna? dr Krystyna Knypl, internista: Z podanych dolegliwości wynika, iż cierpi Pan na dnę moczanową zwaną też podagrą. Choroba ta związana jest z nieprawidłowym metabolizmem kwasu moczowego, czego zewnętrznym objawem są ataki zapalenia stawów. Często zapalenie dotyczy stawów palucha – pojawia się ból, zaczerwienienie i obrzęk w okolicy stawu. Pojawienie się nowego ataku może być wywołane nieprawidłową dietą (ostre pokarmy, mocna kawa, herbata, czekolada) lub spożywaniem alkoholu. Prawidłowe postępowanie polega na przestrzeganiu diety, unikaniu spożywania alkoholu, regularnym stosowania leków zaleconych przez lekarza prowadzącego oraz wykonywaniu kontrolnych badań kwasu moczowego we krwi. Ważne jest noszenie wygodnego obuwia, zwłaszcza w okresie nasilenia dolegliwości. Myślę, że może Pan myśleć o realizacji wszystkich swoich planów – proszę przy tym nie zapominać o regularnym dbaniu o swoje zdrowie! Dna moczanowa u kobiet i mężczyzn Mężczyzn choroba dopada ponad dwadzieścia razy częściej. Ma znacznie cięższy przebieg, jeżeli zacznie się przed trzydziestką. Zwykle jednak objawia się u nich między 45. a 60. rokiem życia. U kobiet pojawia się później, około 65. roku życia, ponieważ aż do przekwitania są one chronione przez żeńskie hormony płciowe przed podwyższeniem stężenia kwasu moczowego we krwi. Mężczyźni nie tylko nie mają takiej naturalnej ochrony hormonalnej, ale również częściej niż kobiety objadają się mięsem oraz nie stronią od mocnych trunków i piwa. Tymczasem błędy żywieniowe odgrywają w tej chorobie niebagatelną rolę. Dna moczanowa - badanie Lekarz, który podejrzewa u pacjenta dnę moczanową, zleci pomiar stężenia kwasu moczowego we krwi, a także dobowy pomiar utraty kwasu wraz z moczem. Ponieważ w niektórych przypadkach wyniki badań mogą być w normie mimo występowania charakterystycznych objawów, wówczas w celu jednoznacznej diagnozy należy również wykonać badanie mikroskopowe płynu stawowego, które potwierdzi lub wykluczy obecność w nim kryształków moczanu sodu. Jak leczy się dnę moczanową? Artretyzm jest nieuleczalny, ale możemy unikać kolejnych ataków, regularnie przyjmując leki na dnę moczanową obniżające stężenie kwasu moczowego we krwi i przyspieszające jego wydalanie. Powinniśmy także przestrzegać diety ubogiej w puryny. Puryny są podstawowymi elementami budulca każdej komórki zwierzęcej i roślinnej. Ich zadaniem jest przekazywanie informacji genetycznych. Produkty zwierzęce zawierają więcej puryn. Szczególnie dużo jest ich w tłustym mięsie, zwłaszcza wieprzowinie i wszelkich tłustych potrawach bogatych w białko. Kwas moczowy w naszej krwi jest naturalnym produktem rozpadu puryn. Dostarczamy ich również organizmowi wraz z pokarmem. dr n. med. Krystyna Knypl, internista Dna moczanowa - jak złagodzić ból? Ekspert wyjaśnia Nagle bardzo spuchł mi prawy staw skokowy. Nie mogę chodzić. Trwa to już ok. 5 dni. Ból, tzn. rwanie, bardzo mi dokucza. To chyba podagra. Jak to leczyć i jaką dietę stosować? Dr Krystyna Knypl, internista: leczenie dny moczanowej obejmuje zmniejszenie dolegliwości bólowych w okresie ostrego ataku oraz zapobieganie nawrotom choroby. W ostrym okresie stosuje się kolchicynę oraz niesterydowe przeciwzapalne – szczegóły postępowania ustala lekarza, tak więc wskazane jest, aby udała się pan na konsultację do lekarza rodzinnego. Zapobieganie nawrotom choroby uzyskuje się stosując leki obniżające stężenie kwasu moczowego we krwi oraz dietę. Leki obniżające stężenie kwasu moczowego, tak jak i kolchicyna są na receptę, a ich dawkowanie ustala lekarz. Bardzo ważna jest dieta w zapobieganiu napadom dny moczanowej. Pacjenci nie powinni spożywać alkoholu (każdy rodzaj i każda ilość jest szkodliwa!), pikantnych potraw, podrobów, wieprzowiny, czekolady, wywarów mięsnych, tłustych potraw. Dieta moczanowa - co jeść? Jaką dietę powinno się stosować przy dnie moczanowej? Co jeść, a czego unikać? Jakie produkty są zakazane przy dnie moczanowej? Zasady diety na dnę moczanową są jasno określone. Odchudzaj się rozsądnie. Dieta niskokaloryczna (poniżej 1200 kcal dziennie), głodówka, częsty post mogą nasilać objawy choroby, ponieważ brak "paliwa" w organizmie przyspiesza wydzielanie się kwasu moczowego. Codziennie wypijaj przynajmniej dwa litry płynów (wody mineralnej, niesłodzonych soków, słabej herbaty), by pomóc nerkom wypłukiwać kwas moczowy. Możesz pić kawę, herbatę i kakao, bo puryny w nich zawarte nie są rozkładane do kwasu moczowego. Przy posiłkach zawierających dużo puryn (takich jak np. mięso wieprzowe) zrezygnuj z alkoholu. Jedz więcej produktów roślinnych: warzyw (ale nie wszystkich), świeżych owoców. Nawet te produkty, w których jest sporo puryn (orzechy, grzyby), nie podwyższają stężenia kwasu moczowego. Zupy gotuj wyłącznie na wywarach warzywnych, bo są wolne od puryn. Jedz dużo serów (mimo że są tłustsze od wędlin) i twarogu. Do chleba zamiast kiełbasy używaj past twarogowych, masła z dodatkiem ziół, chrzanu lub przecieru pomidorowego. Jeśli nie możesz się obejść bez wędlin, proś w sklepie o jak najcieńsze plasterki. Nie przekraczaj dziennej porcji 10 dag mięsa i wędlin łącznie. Wołowinę, cielęcinę, drób gotuj lub duś w wodzie, bez tłuszczu z dużą ilością warzyw. Do dań mięsnych, klusek czy ziemniaków bez obaw dodawaj grzyby kurki, bo prawie nie zawierają puryn, a podnoszą smak potraw. Możesz jeść ziemniaki gotowane, ale będą zdrowsze, jeśli upieczesz je w folii i podasz z różnymi sosami jogurtowymi lub przyrządzonymi na oliwie z oliwek. Utrzymuj prawidłową masę ciała. Otyłość sprzyja nie tylko nawrotom choroby, ale i deformacjom stawów. Jeżeli masz nadwagę, do słodzenia napojów używaj słodziku (aspartamu). Inne zamienniki cukru (fruktoza, sorbitol, ksylitol) stosowane w produktach dla diabetyków nie są wskazane przy dnie moczanowej. Ćwicz regularnie, aby zachować elastyczność i pełną ruchomość stawów. Unikaj jednak ich obciążania. Ostatni posiłek jedz na 3-4 godziny przed snem, ponieważ nocą organizm nie wydala tak sprawnie kwasu moczowego. Reumatoidalne zapalenie stawów - test wiedzy Pytanie 1 z 11 RZS jest chorobą autoimmunologiczną. Rozwiąż test o zdrowiu Więcej z działu Kręgosłup, kości, stawy Leczenie dny stwarza wiele problemów. Chorzy trafiają najpierw do lekarzy rodzinnych; tylko część dociera do reumatologów i to już na etapie uszkodzenia stawów. Brakuje właściwej edukacji pacjentów. Leczenie dny stwarza wiele problemów. Chorzy trafiają najpierw do lekarzy rodzinnych; tylko część dociera do reumatologów i to już na etapie uszkodzenia stawów. Brakuje właściwej edukacji pacjentów. Dna moczanowa to choroba zapalna stawów, uważana także za chorobę metaboliczną, związana zazwyczaj ze zwiększeniem puli kwasu moczowego w organizmie (hiperurykemią).Sama hiperurykemia nie jest tożsama z rozpoznaniem dny. Dopiero odkładanie się kryształów moczanu jednosodowego w stawach, tkankach okołostawowych i wywołane tym lokalne zapalenie spełnia definicję tej choroby. Kwas moczowy (KM) jest organicznym związkiem chemicznym i końcowym efektem metabolizmu puryn (które pochodzą z: pożywienia, syntezy w organizmie oraz rozpadu kwasów nukleinowych). Przekroczenie stężenia KM w surowicy powyżej granicy rozpuszczalności (6,8 mg%) doprowadza do powstania i odkładania jego kryształów, co wywołuje zapalenie. Krystalizacja zachodzi także przy niższym stężeniu KM w niedokrwionych tkankach. Zapalenie niszczy chrząstkę, a później również tkankę kostną. Kryształy KM występują w płynie stawowym; ich obecność najlepiej potwierdza rozpoznanie. Powstawać mogą także guzki wypełnione agregatami kryształów, zwane KM w surowicy krwi zwiększa się wraz ze spadkiem jego wydalania drogą nerkową lub wzrostem podaży puryn. Odpowiedzialne są za to czynniki genetyczne (zwiększona aktywność syntetazy fosforybozylofosforanu (PRPP); częściowy niedobór fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej (HG-PRT); mutacje genów dla oksydazy ksantynowej i białek uczestniczących w wydalaniu KM, znaczenie w etiologii dny ma gen 9 (MCT9/SLC16A9), gen ALDH16A1 i gen dla eksportera moczanów ABCG2. Ryzyko rozwoju dny zwiększają też: podeszły wiek, otyłość (brzuszna), nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2, stosowanie leków (moczopędnych i immunosupresyjnych).Do przyczyn dny zalicza się również: choroby rozrostowe, szczególnie układu krwiotwórczego, stany ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego (choroby nerek, zaburzenia hormonalne), stosowanie diety bogatej w puryny lub fruktozę i spożywanie alkoholu (zwłaszcza piwa). Napady dny często występują u biorców przeszczepów (efekt stosowania cyklosporyny).Na dnę częściej chorują mężczyźni, a także kobiety po menopauzie. Epidemiologia dny w Polsce jest niepełna i opiera się o dane ZUS o świadczeniach rentowych i absencji chorobowej. W Europie około 1 – 2 proc. populacji choruje na dnę (odpowiednio 380 do 760 tys. osób w Polsce). Według ZUS w 2013 r. dna moczanowa odpowiadała za 30 tys. zwolnień lekarskich na łącznie 280 tys. dni. Koszty samej absencji chorobowej to blisko 52 mln zachorowań systematycznie wzrasta, co wynika ze zwiększenia częstości, w starzejącej się populacji, chorób metabolicznych powiązanych z hyperurykemią. W ostatniej dekadzie w krajach wysoko rozwiniętych zachorowalność na dnę moczanową wzrosła o ponad 200 proc.!W dnie dochodzi do ostrego zapalenia przeważnie jednego stawu, najczęściej śródstopno-paliczkowego palucha (tzw. podagra). Typowy atak dny rozpoczyna się nocą bardzo silnym bólem, obrzękiem z zaczerwienieniem i zwiększeniem ucieplenia stawu. Często chory wiąże go z niedawnym spożyciem alkoholu, tłustym i nadmiernie obfitym posiłkiem, urazem, przebytą operacją, zmianą czy zwiększeniem dawki leków hipotensyjnych, ale też rozpoczętym właśnie leczeniem obniżającym stężenie dolegliwości bólowe i zapalenie zmniejszają się i ustępują po lekach niesterydowych przeciwzapalnych czy kolchicynie (dobra reakcja na nią jest jednym z elementów potwierdzających rozpoznanie). Napady rozdzielają okresy wyciszenia. Po latach choroby zwiększa się częstotliwość napadów, zwłaszcza przy braku właściwego postępowania chorego (nawyki żywieniowe, zła kontrola chorób współistniejących) lub złym leczeniu (za niskie dawki leków, leki zwiększające stężenie KM.) Dochodzi do przewlekłego dnawego zapalenia stawów zajmującego jeden lub kilka dnie moczanowej może dojść do rozwoju kamicy nerkowej, nierzadko u osób otyłych, z współistniejącą cukrzycą typu 2. Kamica jest często bezobjawowa i dopiero określone warunki (np. odwodnienie, infekcja) wywołują napad kolki nerkowej. Rzadziej – w przewlekłym i ciężkim przebiegu choroby – dochodzi do nefropatii dnawej i przewlekłej niewydolności nerek. Ostra nefropatia dnawa dotyczy chorych z zespołem rozpadu guza w trakcie leczenia rozpoznaniu dny moczanowej należy przeprowadzić identyfikację kryształów KM; jeśli jest to niemożliwe, diagnoza opiera się na objawach klinicznych: zapaleniu stawu w typowej lokalizacji i przebiegu napadu (podagra), tophi, szybką odpowiedzią na kolchicynę i wykazaniu charakterystycznych zmian w badaniach obrazowych. Kryształy KM wykazać można w pobranym płynie stawowym, jak i w materiale z guzka dnawego. W świetle spolaryzowanym mają one kształt igieł i wykazują silną ujemną dwójłomność. W razie podejrzenia infekcyjnego zapalenia stawów należy również wykonać posiew płynu badań laboratoryjnych oznacza się stężenie KM w surowicy, jednak w czasie napadu może być ono prawidłowe. W celu oceny ryzyka kamicy nerkowej i wykazania nadprodukcji kwasu moczowego lub zwiększenia jego wydalania wykonuje się dobową zbiórkę moczu. Badania lipidów, glukozy, enzymów wątrobowych, morfologii – powinny być wykonane dla oceny chorób współistniejących, jak i powikłań w badaniu radiologicznym (RTG) układu kostnego pojawiają się – w okresie znacznego zaawansowania choroby – w postaci deformacji stawów, przykurczów, podwichnięć w stawach, nadżerek czy geod; widoczne są złogi w tkankach miękkich okołostawowych. Wśród nowych metod obrazowania szczególnie przydatna jest ultrasonografia, w której widoczne jest podwójne okonturowanie złogów kwasu moczowego. Obiecującym badaniem jest tomografia komputerowa o podwójnej energii (DECT – dual energy computed tomography).W leczeniu dny moczanowej istotna jest zmiana diety i rozpoznanie oraz leczenie chorób, szczególnie wchodzących w skład zespołu metabolicznego (cukrzyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze). Zmiana nawyków żywieniowych z ograniczeniem podaży puryn i kalorii korzystnie wpływa na wagę pacjenta, ogranicza syntezę KM i jego stężenie we krwi oraz zmniejsza insulinooporność tkanek. Ogranicza się podaż produktów wysokopurynowych: ryb, niektórych rodzajów mięs i produktów roślinnych, alkoholu, napojów gazowanych, ostrych w leczeniu farmakologicznym ostrego napadu dny powinno stosować się kolchicynę w dawkach niższych niż to uprzednio zalecano (do 2 mg/dz), NLPZ i/lub GKS ( zależnie od czynników ryzyka i działań niepożądanych. Allopurynol (inhibitor oksydazy ksantynowej) powinien być pierwszym lekiem stosowanym do obniżenia stężenia kwasu moczowego, alternatywnie do rozważenia są leki urykozuryczne lub febuksostat (selektywny antagonista oksydazy ksantynowej). Ograniczone zastosowanie znajdują: urykaza (enzym katalizujący przejście kwasu moczowego w rozpuszczalną allantoinę), rasburykaza (rekombinowana oksydaza moczanowa), jak i leki biologiczne hamujące interleukinę 1 (anakinra, kanakinumab, rilonacept). Terapię rozpoczyna się od małych dawek leków obniżających stężenie KM, stopniowo zwiększanych do uzyskania jego obniżenia do wartości pożądanych (6 mg%). Przy częstych nawrotach napadów podaje się przewlekle kolchicynę w małych dawkach (do 1,2 mg/dz), a jeśli jest przeciwwskazana – NLPZ lub GKS w niskich dawkach (długość terapii ustalana indywidualnie). W przypadku łagodnej i umiarkowanej niewydolności nerek podaje się, pod ścisłą kontrolą, allopurinol (50 – 100 mg) lub febuksostat, którego dawki nie trzeba wówczas powinny być leczone obniżeniem stężenia KM; leczenie chirurgiczne zarezerwowane jest do wybranych przypadków (ucisk nerwu lub infekcja). Farmakologiczne leczenie bezobjawowej hiperurykemii nie jest zalecane w profilaktyce dny, chorób nerek czy zdarzeń sercowo dny stwarza wiele problemów. Chorzy trafiają najpierw do lekarzy rodzinnych; tylko część dociera do reumatologów i to już na etapie uszkodzenia stawów. Brakuje właściwej edukacji pacjentów. Tę lukę informacyjną i edukacyjną ma za zadanie wypełnić niedawno wydany raport Instytutu Ochrony Zdrowia „Występowanie i leczenie dny moczanowej w Polsce. Analiza, wskazania, rekomendacje”. Zawiera on szereg informacji o diagnostyce i leczeniu tej choroby, jak również wyniki pilotażowych badań na temat wiedzy tak lekarzy, jak też ogółu społeczeństwa, o dnie moczanowej oraz o stosowanych metodach prof. Marii Majdan, kierownika Kliniki Reuma-tologii i Układowych Chorób Tkanki Łącznej w Lublinie, jednego z członków rady konsultacyjnej raportu, od lat propagującej wiedzę o dnie moczanowej, oczywista jest potrzeba edukacji tak pacjentów, jak i lekarzy. W ocenie prof. Majdan dna moczanowa rozpoznawana jest zbyt rzadko u kobiet i osób z typowymi napadami, ale z prawidłowym stężeniem KM w surowicy. Zbyt często zaś rozpoznanie jest stawiane bez potwierdzenia obecności kryształów KM – jedynie na podstawie stwierdzenia jest też rozpoznawana dna moczanowa wtórna – polekowa, jak i ta z zajęciem innych stawów niż śródstopno-palcowy I. Również stosowanie leków obniżających kwas moczowy często jest niewłaściwe, a ich dawki zbyt małe, brak jest odpowiedniej profilaktyki mimo postępu medycyny, znana od wieków dna moczanowa jest coraz większym problemem starzejących się populacji krajów rozwiniętych, w tym „Służba Zdrowia”

atak dny moczanowej forum